Şaşırtan Tevekkül

 

Şaşırtan Tevekkül

 

Kerman meliki, şeyh Şah el-Kermani (ra)’in kızını istedi. Şah Kermani düşünmek için  ondan üç gün süre istedi. Bu süre zarfında tek tek mescitleri dolaşmaya çıktı. Mescidin birinde bir genç gördü. Genç namazını
dosdoğru kılıyordu. Namazını bitirdikten sonra, Şah ona:
– Ey genç! Bir hanımın var mı? Diye sordu.

Genç:
-Hayır yok! Dedi.

Şah sordu:
-Peki, Kur’an okuyan, namaz kılan, oruç tutan ve üstüne başına dikkat eden namuslu güzel bir hanım ister misin?

Genç:
-Bana kim kız verir ki? Dedi.

Şah:

-Ben seni evlendireceğim! Şu bir dirhem ile git ve ekmek al, şu bir dirhemle de at al! Şu bir dirhem ile de güzel kokular! Dedi.

Artık Şah böylece karar verdi ve birkaç gün içinde kızını o genç ile evlendirdi. Kız gencin evine girdiğinde, bir küpün üzerinde kuru bir ekmek parçası gördü:
– Bu nedir böyle? Diye sordu.

Genç:
Dünden kalan bir ekmek parçası! Bugün onunla iftar etmek için saklamıştım, dedi.
Kız bunu işitince yüzünü döndü.

Genç:
-Ben biliyordum zaten! Hiç Sah Kermâni’nin kızı benim fakirliğime sabredebilir mi? Beni kocası olarak kabullenmeye gönlü razı olur mu? Dedi.

Gencin bu söylediğini duyan kız:
-Şah’ın kızının sana yüz çevirmesi ve senin evinden gitmek istemesi, senin fakirliğinden dolayı değildir Aksine sen inancının, tevekkülünün eksikliğindendir. Ben sana değil babama hayret ettim. Çünkü o bana “Ben seni faziletli bir genç ile evlendirdim” dedi. Oysa nasıl olur da hem bir parça ekmeği saklayıp hem de “Allah’a güveniyorum” diyen biri için fazilet
ve feraset sahibidir der ve beni onunla evlendirir?!

Bunun üzerine genç:
– Senden özür diliyorum! Dedi.

Kız:
-Özrünü gelince sen zaten durumunu biliyorsun. Bana gelince; ben artık içinde yiyecek bulunan evde duramam. Ya bu ekmeği bu evden çıkarırsın ya da bu ben bu evden giderim, diye karşılık verince genç hemen o ekmek parçasını evden çıkarıp ihtiyaç sahibi birine verdi.

Kaynak: Salihlerin hikayesi, İmam Yafii