Müridin Şeyhi Vefat Ederse Ne Yapmalı

 

Mürid Şeyhine Sarılmalı, Şeyhi Vefat Ederse Ne Yapmalı

Mürid şeyhine sıkıca yapışmalıdır. Bu müridin bir özelliği olmalıdır. Mürid şeyhinin eşiğinden ayrılmamalı, ona çok sıkı bağlanmalıdır. Mürid devamlı şekilde dergaha giderek zikir ve sohbetlere katılmalı orada mürşidini görmek için çaba sarf etmesi gerekir. Bu çaba onun saadetinin bir delilidir. Bazen mürşidin, müridine bir nazarı kıymetli mücevher gibi olur ve onu farklı hallere getirebilir. Ve mücahedesinde ona bir kolaylık sağlayabilir.

Müridin hakkında Allah bir hayır murat etmişse o müride irade ettiği Mevzide sabit kalır. Mücahedesine orada devam eder. Şayet şerr murat etmişse onu tevbeden önceki haline geri çevirir ve onu dünya ile meşgul eder. Öyleyse bütün hayır şeyhin eşiğinde beklemekle kavuşulur. 

Şeyh vefat ederse sonrası için yerine bir halife gelmemişse, müride lazım olan şeylerden biride şeyhi vefat ettiğinde kaldığı yerden devam edebilmesi için seyri süluka, daha ziyade terbiye olabilmesi için, başka bir kamil mürşide intisap etmesi gerekir. Müridin yerinde sayması uygun değildir. İki günü bir olan zarardadır. Bu gibi seyri sülük halinde kararda kalmak yoktur.

Şeyh yolunun devamı için yerine halife bırakmamışsa aynı meşrepten olan bir şeyhe intisap edilebilir. Eğer yerine halife bırakmışsa hal ve durumunu beğenip beğenmemek gibi bir yapıya düşmeden mürid sukut edip tabii olmalıdır. Hayrın nerede saklı olduğunu kimse bilemez. Şeyhlik konumunda olan erlerden biri kendisinin halifelik icazeti olmasına rağmen gidip aynı şeyhin bir başka halifesine intisap edip ondan zikir telkini ve irşad izni almıştır. Bunu yapmak böyle bir konumda olan biri için zordur.  

Sadık müritlerin post derdi yoktur. Kendini şeyh olarak gören kimse bir başkasını bağlanmaya aslında nefsi müsaade etmez. Kendisine halifelik icazeti verilmiş olanlarda gösteriş ve nefis alametleri olmaz. 

Gerçek mürşid insanları  terbiye eder, mürşitlik yapar, fakat nefsini müritlerinin nefislerinden daha alçak görür. Allah da ondan razı olur….