Zengin Âbid Kadının Fakir Zâhid Kocası

 

Zengin Âbid Kadının Fakir Zâhid Kocası

Şöyle bir kıssa anlatılır: “İsrâiloğulları içinde abide bir kadın vardı. Kabile reislerinden birisinin kızı idi. Başka bir kabile reisinin oğlu onunla nişanlandı ama kız sonradan onunla evlenmeyi reddetti. Sonra kız cariyelerinden birine:

– Git ve benim için takva ve zühd sahibi, boynu eğik ve fakir birisini araştır, diye emir verdi.

Cariye hemen yola çıktı ve fakir, âbid ve takva sahibi birisini araştırmaya başladı. En sonunda birisini buldu ve tutup hanımefendisinin yanına getirdi. Kız adamı görünce ona:

– Eğer benimle evlenmek istersen beraber bizi evlendirecek kişinin yanına gideriz, dedi. Öyle de yaptılar ve evlendiler. Kız, adamın ailesiyle tanışmak istedi. Bunun üzerine adam:

– Vallahi! İlk önce şunu söyleyeyim: Benden yana sahip olacağın şey sadece şu gördüğün bohçadır. Geceleyin bunu üstümü örterim. Gündüz de üstüme giyerim.

 

Kız bu sözleri duyunca:
– Böyle diyorsan, senden razıyım, dedi. Sonra da adam onu ailesinin yanına getirdi. Gündüzleri çalışıyor; ancak akşamları yemek için kızın
yanına geliyordu. Kız gündüzleri yemiyordu, çünkü Allah için hep oruçluydu. Kocası ona bir şey getirdiği vakit Allah’a hamd ediyor ve onunla orucunu açıyordu. Orucu açtıktan sonra ise “Şimdi Allah için ibadet yapacağım” deyip kenara çekiliyordu.

Günlerden bir gün adam ne kadar çalıştıysa da hanımına orucunu açması için hiç bir şey kazanamamıştı. Bu ona çok ağır geldi ve kendi kendine: “Hanımım evinde öylece oturuyor ve benim akşamleyin orucunu açması için bir şeyler getirmemi bekliyor!” diyerek üzüntüsünü dışarı vurdu. Fakat yapacak hiçbir şey yoktu. Hemen ayağa kalktı ve abdest alıp namaza durdu.

Namazdan sonra şöyle dua etmeye başladı: “Ya Rabbi! Dünyalık için Senden ne isteyeceğim biliyorsun ki, ben bunu Saliha bir hanımın rızası için istiyorum. Allah’ım beni katından bir rızık ile rızıklandır. Muhakkak ki sen rızık verenlerin en hayırlısısın!” 

Bu duayı eder etmez bir anda karşısında on günlük azığını buldu. Sevinçle onu alıp evinin yolunu tuttu.”  Allah-u Teâlâ, böyle duası makbul kullarından bizleri ayırmasın…

Kaynak : İmam Yafii, Salihlerin Hikayesi