İnsanları Allaha Yöneltmek

 

Kulun Allah’a Yönelmesi

İnsanın kısa zaman dilimi içinde geldiği şu dünya hayatına bağlanması onun en büyük bedbahtlığıdır. Sıkıntılar, dertler, hastalıklar ve sevdiklerinin kaybedilmesinin getirdiği yıkımlar karşısında düşülen isyan, insanın ahiretini de kaybetmesine sebep olur.

“Ey insanlar! Haberiniz olsun ki, Allah’ın vaadi muhakkak haktır. Sakın bu dünya hayatı sizi aldatmasın, sakın o aldatıcı şeytan sizi, Allah hakkında da aldatmasın.” (FATIR/5)

Halbuki, dünya hayatı insan için gurbettir. İnsanın asıl vatanı burası değildir. Bu hayata bağlanmaması için Allah CC. huzuru ve rahatı vermez. Bunun sebebi bu hayata körü körüne bağlanmaması ve asli vatana yönelmesini sağlamak içindir. 

“Her nefis ölümü tadacaktır. Sizi bir imtihan olarak kötülük ve iyilikle deneyeceğiz. Hepiniz de sonunda bize döndürüleceksiniz.” (ENBİYA/35)

“İnsanlara, “Neden asıl evinize, gerçek yurdunuza dönmek istemiyorsunuz? Neden bu dertlerle, kederlerle, acılarla dolu dünyada kalmak için ayak diretiyorsunuz?” diye bir ses gelse nasıl düşünür ve ne yapardınız.

“Hayır, siz peşin olanı (dünyayı) seviyorsunuz da, Ahireti bırakıyorsunuz.” (KIYAMET/20-21)

Balçıktan yaratılmış bedenlerinizle ayaklarınıza öyle ağır zincirler vurulmuş ki, çalışıp çabalayarak onları kırmadan, parçalamadan kurtulmanıza imkân yok!

“Nefsince de, sabah akşam rızasını isteyerek Rablerine yalvaranlarla beraber candan sabret. Sen dünya hayatının süsünü isteyerek onlardan gözlerini ayırma. Kalbini, bizi anmaktan gafil kıldığımız, nefsinin kötü arzusuna uymuş ve işi hep aşırılık olan kimseye uyma.” (KEHF/28)

“Artık bu gurbetten, bu ayrılıktan bıktık usandık!” deyin! Sürgün olarak geldiğiniz bu dünya gurbetinden sefere çıkın! Evinize, barkanıza geri dönün!

“Bu dünya hayatı sadece bir oyun ve oyalanmadan ibarettir. Ahiret yurduna gelince, işte asıl hayat odur. Keşke bilmiş olsalardı.” (ANKEBUT/64)

Kokmuş, ekşimiş ayranla, çöllerdeki kuyuların acı suları ile neden hayatımızı boş yere harcıyorsunuz? Allah, kanatlarınızı gayretten, çalışıp çabalamadan yaratmıştır. Mademki canlısınız, yaşıyorsunuz; harekete geçin, gayret gösterin!

“Ey insanlar! Rabbinizden sakının ve bir günden korkun ki, baba çocuğuna hiçbir fayda veremez. Çocuk da babasına hiçbir şeyle fayda sağlayacak değildir. Şüphesiz Allah’ın vaadi gerçektir. O halde dünya hayatı sizi aldatmasın, sakın o çok aldatıcı şeytan sizi Allah’ın affına güvendirerek aldatmasın.” (LOKMAN/33)

Tembellikle, ümidin kolu kanadı pörsür, çürür. Kolunuz kanadınız kırılıp dökülünce artık ne olursunuz bir düşünün.

Gayret sarf ederek, çalışarak, çabalayarak kurtulmak size zor geliyor, sıkılıyorsunuz da bu dünyada, bu kuyu dibinde kalmaktan sıkılmıyorsunuz öyle mi?

Peki öyleyse, kalın kuyunun dibinde.