Mehmet Zahit Kotku

 

Mehmet Zahit KOTKU (1897-1980)

Nakşibendî-Hâlidî şeyhi. Mehmed Zâhid Efendi (Rahmetullâhi Aleyh) 1897 yılında Bursa’da Pınarbaşı’nda doğdu. Baba ve annesi Dağıstan’ın Şeki kasabasından 1297’de Anadolu’ya göç eden Müslümanlardandır.  Mehmed Zâhid Efendi (Rahmetullâhi Aleyh) 3 yaşlarında iken Annesi Sabîre Hanım, vefat etmiştir.

Mehmed Zâhid Efendi (Rahmetullâhi Aleyh) ilk mektebi, Oruç Bey İbtidâîsi’nde okudu ve ardından Maksem’deki idâdîye devam etti. Sonra Bursa Sanat Mektebi’ne girdi. 18 yaşlarında askere celp olundu ve Ordunun Suriye’den çekildiği 1922 senesi Mart ayında terhis olup İstanbul’a döndü. 1920’de, Cağaloğlu’nda bulunan Fatma Sultan Camii yanındaki Gümüşhânevî Tekkesine giderek Şeyh Dağıstanlı Ömer Ziyâeddin Efendiye intisap etti. 

Seyr-i Sülûkunun yanı sıra ilim tahsilini sürdürdü. Hafızlığını da ikmal etti. Tekkelerin kapatılmasından sonra Bursa’ya dönüp evlendi ve babasının 1929’da vefatı üzerine onun yerine Bursa ovasındaki İzvat Köyünde 15-16 sene kadar imamlık vazifesinde bulundu. Daha sonra Üftade Cami-i Şerifinin imam-hatipliğine tayin edildi ve burada 1945-46’dan 1952’ye kadar imam-hatib olarak hizmet eyledi.

Mehmed Zâhid Efendi (Rahmetullâhi Aleyh), mürşidi Şeyh Ömer Ziyâeddin Efendi (Kuddise Sirruhû)nun vefâtından sonra, Tekirdağlı Mustafa Feyzi Efendi (Kuddise Sirruhû)ya intisâb etti. Onun vekili olarak, görevlendirdiği bazı bölgelerde vazife îfâ etti ve kendisinden Yirmi yedi yaşında hilâfet aldı.

1952 yılı Aralık ayında Gümüşhanevî Dergâhından arkadaşı Abdülaziz Bekkine’nin vefatı üzerine görevi onun vazife yaptığı Zeyrek’teki Ümmü Gülsüm Mescidine nakledildi. Bu mescidin istimlâki söz konusu olunca Fatih İskenderpaşa Camiine tayin edildi (1958). Vefatına kadar bu camide görevini sürdürdü. 

1979 yazında gittiği Hicaz’dan 1980 Şubatında ağır hasta olarak döndü. Ameliyat olduktan sonra hac mevsimi gelince tekrar hacca gitti. 13 Kasım 1980’de İstanbul’da vefat etti. Cenaze namazı 14 Kasım’da Süleymaniye Camii’nde kılındıktan sonra Kanûnî Sultan Süleyman Türbesi hazîresine defnedildi.

Eserleri: 

1. Tasavvufî Ahlâk (I-V, İstanbul 1979). Nakşibendi’ye tarikatının âdâb ve erkânı ile ahlâkî konulara dairdir. 
2. Cennet Yolları (Hadislerle İlim). İlmin ve ulemanın önemini hadislere dayanarak açıklayan eser âlimlerin siyasî ve sosyal alanlarda da etkin olması gerektiğini anlatır (İstanbul 1985). 
3. Ana Baba Hakları. Allah hakkına riayet, Hz. Peygamber’in ve ulemanın hakkı, evlâdın babasındaki hakları, karı koca hakları, komşu hakları ve millet hakları konularını da ihtiva etmektedir (İstanbul 1991). 4. Mehmed Zahid Kotku (K.S.)’dan Özel Sohbetler. Müellifin son yıllarına ait bazı vaaz ve özel sohbetlerini ihtiva etmektedir (İstanbul 1991). 
4. Ehl-i Sünnet Akaidi. Fıkh-ı Ekber, el-Milel ve’n-niḥal, Sevâdü’l-aʿẓam ve Şerḥu’l-Emâlî’den iktibasları ihtiva eden eser açıklamalarla zenginleştirilmiştir (İstanbul 1992). 

Kotku’nun diğer eserleri de şunlardır: 

Nefsin Terbiyesi (İstanbul 1983), 

Hadislerle Nasihatlar (İstanbul 1991), 

Müminlere Vaazlar (I-II, İstanbul 1992), 

Zikrullah’ın Faydaları (İstanbul 1992).