Nebi As. Parmaklarından Su Fışkırması ve Su Mucizeleri

Allah azze ve celle Peygamberimiz (ﷺ)'in elinde pek çok Mucizeler icra etmiştir. Şeyh Abdulkadir el-Geylani bunlardan biride Hz. Peygamber(ﷺ)'in mübarek parmaklarından çeşme gibi pınar akmaya başlayan mucizesinden bahseder.  

Şeyh Abdulkadir el-Geylani’nin işaret ettiği mucizelerden Nebi (ﷺ)’in parmakları arasından su fışkırmasıdır. El-Gunye 1/75

---

Birinci Su Mucizesi:

Cabir b. Abdillah radıyallahu anhuma şöyle rivayet etmiştir: “Hudeybiye’de insanlar susadı. Rasûlullah (ﷺ) önündeki su kovasından abdest aldıktan sonra insanlara dönüp: “Neyiniz var?” diye sordu. İnsanlar da:”Sizin önünüzdeki su kovasında bulunan sudan başka abdest almak ve içmek için hiç su yoktur” dediler Bunun üzerine Peygamber (ﷺ)elini, önündeki su kovasına soktu, parmakları arasından çeşme gibi su akmaya başladı. Biz bu sudan hem içtik, hem de abdest aldık.” Bu hususta Câbir’e denildi ki:

-“Siz o gün orada kaç kişiydiniz?” Câbir de onlara şu karşılığı verdi:

-“Eğer biz orda yüz bin kişi bile olsaydık, o su bize yine kâfi gelecekti. Fakat biz o gün orada bin beş yüz kişiydik.” (1) 

İbn Hacer rahimehullah dedi ki: “Kadı İyaz şöyle demiştir: “Bu kıssa sahabeye ulaşan güvenilir ravilerden büyük bir kalabalık tarafından rivayet edilmiştir. Bu hadise büyük bir topluluğun huzurunda gerçekleşmiş, onlardan hiçbiri, bu hadisenin rivayetine karşı çıkmamışlardır. Bu da Rasulullah (ﷺ)’in kesin mucizelerinden olmaktadır.”

---

İkinci Su Mucizesi:

Buharî, Müslim gibi sahih hadis kaynaklarında yer alan ve Hazreti Enes’den nakledilen bir mucizedir. Hazreti Enes şöyle anlatıyor:

“Zevra ismi verilen bir yerde, üç yüz kişi kadar, Allah Resulü ile beraber bulunuyorduk. İkindi namazı için abdest almamızı emretti, fakat su bulamadık. Yalnız az bir parça su bulmamızı emretti; bulup getirdik. Mübarek ellerini içine batırdı. Gördüm ki, parmaklarından çeşme gibi su akıyor. Sonra, orada bulunan üç yüz kişinin tamamı gelip o sudan hem abdest aldılar, hem de su ihtiyaçlarını giderdiler.” (2)

---

Üçüncü Su Mucizesi:

Buvat Gazvesi’nde gerçekleşen bir mucizedir. Buharî, Müslim gibi sahih hadis kaynaklarında nakledilmektedir. Hazret-i Câbir anlatıyor:

“Allah Resulü (ﷺ) sahabelere “Abdest almaları için seslenin.” diye emir verdi. Fakat sahabeler su olmadığını söylediler. Allah Resulü (ﷺ) “Bir parça su bulunuz.” dedi. Gayet az su getirdik. Sonra, o az su üstüne elini kapadı ve bir şeyler okudu. Ben ne okuduğunu bilmiyorum. Sonra dedi ki: “Kàfilenin büyük su teknesini getir.” Bana getirdiler, ben de Allah Resulü’nün (ﷺ) önüne koydum. O da elini içine koydu, parmaklarını açtı. Ben de o az suyu, mübarek eli üzerine döküyordum. Gördüm ki, mübarek parmaklarından çokça su aktı ve su teknesi doldu. Suya muhtaç olanları çağırdım. Hepsi geldiler, o sudan abdest alıp, içtiler. Sonra ben dedim: “Daha kimse kalmadı.” Allah Resulü (asm) elini kaldırdı; o su teknesi ağzına kadar dolu olarak kaldı.”(3)

---

Dördüncü Su Mucizesi:

Yine Müslim ve İbni Cerîr-i Taberî gibi, hadîsin dâhi imamları başta olarak sahih pek çok hadis kitabı Ebu Katâde’den naklediyorlar ki:

“Peygamberimiz (ﷺ) çık­tığı bir seferde gecenin sonuna kadar yola devam etti. Sonra mola verip uyudu. Uyandığı zaman, güneş arkasına vurmakta idi. Benim ya­nımdaki abdest suyunu istedi. Ben de kendisine takdim ettim. Onunla abdest aldı, sonra bana dedi ki: “Abdestten arta kalan bu suyu sakla, ileride onun şaşılacak bir hâli olacaktır.” Gündüz yola devam edildi, in­sanlar sıcağın altında susuzluktan perişan oldular. Yetmiş iki kişi idik. (Taberî’nin nakline göre, üç yüz idik.) 

Hallerini Hz. Peygamber (ﷺ)’e arz ettiler. Peygamberimiz (ﷺ)'de kendilerine : ”Sizin zannetti­ğiniz gibi, helak olmuş değilsiniz! Şu benim abdest kabımı getiriniz!” buyurdu. Derhal getirildi. O da elini onun içine koydu ve onu dökmeye başladı. Peygamberimiz (ﷺ) döküyor, ben de insanlara su veri­yordum. Yetmiş iki kişi geldiler, içtiler, kaplarını doldurdular. Sonra ben aldım; verdiğim gibi kalmıştı.” (4)

Bunların dışın su ile alakalı mucizeleri hz. peygamber (ﷺ)vardır. 

---

 

Dip Notlar

---

1)-Buhari 2576

(2)-Buhârî, Vudû’: 32, 46, Menâkıb: 25; Müslim, Fedâil: 45, 6; Nesâî, Tahâret: 60; Ebû Dâvud, Mukaddime: 5; Tirmizî, Menâkıb: 6; Muvatta, Tahâret: 32; Müsned, 3:132, 147, 170, 215, 289; İbni Hibban, Sahih, 8:171; Tirmizî (Ahmed Şâkir), no. 3635.

(3)-Müslim, Zühd, 74, no. 3013; İbni Hibban, Sahih, 8:159.

(4)-Müslim, Mesâcid, 311.