Nebi (As)’ın Koyun Gütmesi

Siret-i Nebi 

Ders Notları

بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم

Nebi (As)’ın Koyun Gütmesi

 

Her peygamberin nübüvvetin den önce koyun gütmesi suretiyle Allah CC. tarafından talim ettirilmesinde ki hikmet. İstikbal’de mükellef olacakları ümmetin işlerini idare ve nübüvvet vazifesini ikameye bir alıştırmadır. Çünkü hayvanlarla bir arada bulunmaları onlara hilm ve şefkat kazandırır. Zira koyunları idare etmeye merada dağılma dağıldıktan sonra toplanmaya, bir otlaktan diğerine taşımaya, yırtıcı ve hırsız gibi düşmanlara karşı müdafaa etmeye sabrettikleri ve az çok değişik olmakla beraber tabiatlarının farklılığını ve merhamete muhtaç olduklarını anladıkları zaman, bütün bunlardan ümmetlerinden gelecek eziyetlere karşı sabretme alışkanlığı kazanır.

Tabiatlarının değişik ve akıllarının birbirinden farklı olduğunu anlarlar. Böyle onların bozulan yönlerini tamir ve zayıflarına da merhamet eder, onlarla güzel anlaşır. Dolayısıyla bunun meşakkatine katlamaları, aynı şeyi ilk defa düzenlemiş olmalarından daha kolay olur. Çünkü hayvanları idare etmeleri onlara bu hususta tedrici bir tecrübe kazandırmış olur.

Bu husus için koyunun seçilmesinin sebebi ise bu mübarek hayvanın sair hayvanlardan daha cana yakın, sevimli ve uysal olmaları, fıtraten daha zayıf ve meradaki hayatı itibariyle deve ve sığırlardan daha ziyade dağılmaya meyal olmasıdır. Üstelik deve ve sığırın bağlanması mümkün iken koyun için böyle bir şey düşünülmez. 

Diğer taraftan koyunlar dağınık yaşamaya meyal olmakla beraber diğer hayvanlardan daha çabuk teslim olurlar ve itaat ederler. (Hafız İbn Hacer fethul bari.)

Resulullah (sav)'ın, ekrem-i mahlukat olduğunu bildiği halde, zatını çobanlıkla tavsif etmesi, Rabbine karşı tevazu göstermesi; ve Rabinin kendisinden ve kardeşleri olan sair enbiyadan (as)'nın üzerindeki nimetlerini açıkça ifade etmeye işarettir.

Rızık elde etme konusunda sebeplere sarılmak ve sebeplere sarılmayı bırakmamaktan bahsetmekte ve bunlardan herbirinin yerli yerinde yapılmasının gerektiğini söylemektedir. İşte rasulullah sallallahu aleyhi ve sellemin sireti buydu. Zira O'nun nübüvvetinden önceki hayatı, rızık temin etmek için sürekli çalışmakla geçmiştir. Koyun ve deve gütmekten ticarete ve ortaklığa varıncaya kadar hepsini yapmıştır. Aynı şekilde bu durum nübüvvetinden sonra da bir müddet devam etmiştir. Nihayet İslami davet bu tür çalışmalardan ayrı kalmasını gerektirmiştir. Onun iaşe temini noktasındaki sebepleri terk etmesi de gene en mükemmel bir şekilde olmuştur. 

Hayber arazisi fethedilinceye kadar Nebi Aleyhisselam'ın rızık konusunda belli bir kazancı bulunmuyordu. O zühd, iffet ve tevekkülle sarılıyordu dolayısıyla onun hem rızık elde etme vasıtalarına tevessülü hem de bunu terk etmesi hali nübüvvetinin alametlerindendi.

Ders : 7

Buhari’nin Ebu Hureyre Ra’dan rivayetine göre Nebi (sav): “Allah’ın gönderdiği hiçbir peygamber yoktur ki koyun gitmiş olmasın…” buyurdu. Bunun üzerine Ashabı: “(Ya Resulallah) Sende mi diye sordular da Resul Ekrem sav: “Evet ben de kararit mevkiinde Mekke ehlinin koyunlarını güderdim” buyurmuştur.