Tâat Ne Demektir

 

Tâat:

   

İtâat, boyun eğmek, özellikle ilahi emirlere uymak, takvâ, ibâdet ve zühd gibi anlamlara gelen bir terim. Çoğulu tâat gelir, Ehl-i tâat, tâat sahibi demektir.

Tâat kelimesi “etâa-yutîu-itâat” mastarından alınmış bir isim mastardır. Asıl mastarın kıyasa göre, itâat şeklinde olması gerekirken, onun yerine hemzesiz olarak tâat kullanılmıştır. Mazi sığasında tâa ve etâa eş anlamlıdır. Ancak emir sığası kullanılacaksa bunun if’âl babından getirilmesi gereklidir.

Bir hadislerinde Hz. Peygamber “Allah’a isyanda tâat yoktur” buyurmuştur. (Burada, ma’siyet olan şeyi emrettikleri zaman, emir sahiplerine itaat edilmemesi kastedilir. Adam öldürmek, yol kesmek gibi. Buna göre, tâat ma’siyetle dolu olduğu zaman, işleyen kimse sorumluluktan kurtulamaz.

Tâat iki kısma ayrılır:

1) Allah’a İtâat: Bu, ibadetler ve muameleler konusunda Allah’ın emirlerine uymak ve yasaklarından kaçınmakla olur.

2) Kullara İtâat: Yöneticilere, ana ve babaya, kocaya gerekli olan itâat gibi. “Allah’a isyanda (kula) itâat yoktur” hadisi, bu konuda sınırlayıcı hüküm koyar (Buhâri, Ahkâm, 4; Müslim, İmâre, 39).

Kaynak: Şamil islam Ansiklopedisi, Hamdi YUSUFOĞLU