Âriflerin Uykusu

 

4.Sohbet: Âriflerin Uykusu

Kalp düzelince, sağlamlaşınca onda zikir daimî olur; onun etrafına ve her tarafına zikir yazılır. Böylesi bir kalbin sâhibinin gözleri uyuyabilir, ama onun kalbi Rabbini (CC) zikreder. Bu hal o mü’mine peygamberi Muhammed’den (SAV) mîras kalmıştır.

Sâlih zatlardan birisinin bir tesbihi var idi. Bâzı geceler o tesbih elinde olduğu halde uyur, sonra uyandığında kendisi döndürmediği halde tesbih elinde dönüyor ve dili Rabbini (CC) tesbih ediyor olurdu.

Sûfîler, uyku üzerlerine ağır basınca Peygamberlerinin (SAV) sünneti gereği uyurlar. Bazı sûfîler ise gecenin bir kısmını özellikle uyuyarak geçirirler. Böylece, hem seher vaktini ibadetle geçirmek için o uykudan istifade etmiş, hem de nefislerinin hakkını ödemiş olurlar; nefis de şikâyette bulunmaz ve eziyet vermez. Salihlerden kimileri de vardır ki, onlar bazı geceler hiç de ihtiyaçları olmadığı halde uykulularını getirmeye çalışırlar ve uyku için hazırlanırlar. Bu durum kendilerine sorulduğunda: “Kalbim uykuda Rabbimi (CC) görüyor” derler. Doğru da söylerler. Zira sadık rüya Allah’tan (CC) bir vahiydir. Sâlihin göz aydınlığı uykusundadır.

Hakk’ın (CC) yakınlığını kazanmış olan kişi için özel melekler olur. O melekler ona vekillik ederler. Her zaman onu korurlar. O uyuduğu zaman onun yanı başında, ayaklarının ucunda otururlar. Önünden ve arkasından onu muhafaza ederler. Şeytan ona yaklaşmaya cesaret bile edemez. O, Allah-ü Teâlâ’nın (CC) muhafazası içinde uyur, O’nun (CC) muhafazası içinde uyanır, O’nun (CC) muhafazası içinde yürür, oturur.

Allah’ım (CC)!

Bizi her hâlimizde muhafazan altına al. “Bize dünyada da, ahirette de güzellik ver ve cehennem azabından bizi koru.”

Kaynak: Gavsulazam Abdulkadir-i Geylani (KSA), Cilâü’l-hâtır fi’l-bâtın ve’z-zâhir