Şemsun’un Mücadelesi

Şemsun (Şemun) A.s Kimdir?:

İsrailoğullarına gönderilen peygamberlerden olduğu rivâyet edilen mübârek zât. Şemsûn diye de zikr edilir. İsa aleyhisselamla Muhammed (ﷺ) arasında yaşamış olan Şemun aleyhisselam, İncil ehlindendi. İsa aleyhisselama indirilen, henüz bozulmamış İncîl-i şerîfe göre amel ederdi.

Peygamber efendimiz (ﷺ) ; “Geçmiş zamanda Şemun (Şemsûn aleyhisselam) adlı bir peygamber vardı. Allahü Teâlâ’nın rızası için bin ay devamlı cihad edip, silâhını omuzundan çıkarmadı.” buyurdu. Ashabı kiram; “Keşke bizim ömrümüz de uzun olsaydı da, biz de din uğrunda Allah için cihad etseydik.” dediler.

Kendisine Allah tarafından öyle bir kuvvet ve güç verilmişti ki, zincir ve benzeri şeylerle onu bağlayıp zapt etmek imkansızdı. O, bu güç ve kuvvetiyle onlarla savaşıyor, aldığı ganimet mallarıyla geçimini temin ediyor, Rum kasabasının putperestleri Şemsun’la bir türlü başa çıkamıyorlardı.

Mülukü’t-tavaif döneminde meydana gelen hadislerden biri de Şemsun hadisesi idi. Şemsun, Rum kasabasındandı yaşayan ve iman etmiş bir kişiydi. Bulunduğu kasabanın ahalisi ise putperestti. Kendisi şehre bir kaç millik bir mesafede kalıyordu. Kasabasının putperest halkına karşı yanında bulundurduğu bir devenin çene kemiğiyle karşı kor ve onlarla savaşırdı. Susadığı zaman ise içinde tatlı su bulunan bir taş yarılır ve suyunu buradan içerdi.

Şemsu’nun Hanımının İhaneti 

Nihayet bir gün Şemsun’un hanımına kocasını bağlayıp kendilerine teslim etmesi için ona yüklü bir mükafat vermeyi kararlaştırdılar. Şemsun’un hanımı onların bu teklifini kabul etti. Onlar da kendisine onu bağlaması için sağlam bir ip verdiler. Neticede kadın kocası Şemsun’u uyuması için yalnız bıraktı ve uyuduktan sonra gelip kollarını bu iple bağladı. Şemsun uyanınca kollarıyla ipi çekip kopardı. Bunun üzerine karısı onlara haber gönderip durumu kendilerine bildirdi. Bu defa kocasını bağlaması için ona demirden yapılmış bir bağ gönderdiler. Şemsun uykuda iken karısı onun ellerini bu bağla boynuna bağladı, fakat Şemsun uykudan uyanıp kollarını çekmesiyle bu bağ kopup boynundan ve ellerinden düştü.

Nihayet Şemsun her iki durumda da karısına: «Seni bu şekilde hareket etmeye sevk eden sebep nedir?» diye sordu. Karısı: “Senin güç ve kuvvetini denemek istedim; dünyada güç ve kuvvet bakımından senin bir benzerini görmedim» diye cevap verdi ve arkasından : «Seni yer yüzünde mağlup edecek bir şey var mı?» diye sordu.

Bunu üzerine Şemsun : «Evet var» diye cevap verdi.

Karısının ısrarla bunun ne olduğunu sorması üzerine de : «Beni saçımdan başka hiç bir kuvvet zapt edemez.» diyerek bu sırrı açıkladı. Bu defa karısı, uyuduğu zaman saçları uzun olduğun için ellerini kendi saçlarıyla bağladı ve haber gönderdi, gelip Şemsun’u bu güç ve kuvvetiyle onlarla savaşıyor, aldığı ganimet mallarıyla yakaladılar, burnunu ve kulaklarını kesip gözlerini oydular, sonra halka teşhir ettiler.

Bu sırada onu seyretmek için hükümdar da oraya gelmişti. İçinde yaşadıkları şehir ise sütunlar üzerine kurulmuştu. Şemsun kendisini bu hale sokan putperest halka musallat olması için Allah’a duada bulundu, bunun üzerine Allah tarafından kendisine, sütunlar üzerinde duran şehrin iki direğini tutup çekmesi emredildi.

Bu arada Allah tarafından oyulan gözleri ve kesilen organları kendisine iade edildi. Nihayet Şemsun’un bu iki direği çekmesiyle üzerinde bulunan hükümdar ve halkla birlikte şehir çöktü ve hepsi şehrin yıkıntıları arasında kalıp helak oldular (saray veya kule olduğunu söyleyen var). Şemsun da Mülûkü’t-tavaif döneminde yaşamıştı.

Kaynak: İbnul Esir – İslam Tarihi s:356 ve çeşitli eserlerden istifade edilmiştir.