Sultanın Hiddetini Yenmesi

 

Yalan Bazen Doğrudan İyidir

Bir Sultan, bir masumun öldürülmesinin emretmiş. Zavallı canından ümidini kesince kendi dili ile Sultana söylemeye hakkında fena sözler söylemeye başlamış. Çünkü hükema; “Her kim canından ümidini keserse gönlünde olanı söyler.” demişler.

Sultan esirinin söylendiğini görünce sormuş bu ne söylüyor?

İyi  Huylu Vezirlerinden Bir Tanesi:

– Cennet öfkesini yenenler, suçlunun suçunu bağışlayanlar için hazırlanmıştır.” diyor, Sultanım demiş. Bu söz üzerine Sultan esirini acımış onun kanının sevdasından vazgeçip affetmiştir.

İyi Vezirin Zıttı Başka Bir Vezir İse Hemen İşe Karışmış Ve:

– Bizim gibilere Sultan huzurunda yalan söylemek yakışmaz. Sultanım o size sövdü, fena sözler söyledi der.

İkinci vezirin sözünden Sultanın canı sıkılmış ve:

– Bana onun yalanı senin doğru sözünden daha makbul geldi!. dedi, çünkü onun sözü iyiliğe yönelten idi, seninki ise kötülüğe mebnidir.

Hükema:

“İşi bitiren yalan, fitne koparan doğrudan İyidir.” demişler.

Feridun sofasının duvarında şu mazmunda beyitler yazılmıştır:

“ Kardeş, Dünya kimseye kalmaz. Gönlünü Cihanı yaratan Allah’a bağışla, işte o kadar. Dünya mülküne İtimat etme!. Çünkü dünya senin gibi çok kimseyi beslemiş; sonunda da öldürmüştür. Mademki pak olan canı çıkıp gidecektir, ha taht üzerinde ölmüşsün, ha toprak üzerinde.”

Kaynak: Şeyh Sadi Şirazi Gülistan 29 30