Hz. İsa'nın İnananlara Seslenişi

 Meryem oğlu İsâ aleyhisselâm inananlarına şöyle demiş:

-Sizler benim ashabım ve kardeşlerim iseniz, nefislerinizi insanlardan

gelecek husumete ve buğza alıştırın. Böyle yapmazsanız benim kardeşlerim değilsiniz. Ben sizlere öğrenesiniz diye öğretiyorum, yoksa

şaşırasınız diye değil. Sizler, ümit ettiğiniz hedeflere, hoşlanmadığınız

şeylere sadece sabrederek ulaşabilirsiniz. Nefislerinizin arzuladığı

şeyleri terk etmedikçe ümit ettiklerinize erişemezsiniz. 

-Kalpte şehveti besleyecek şeylere bakmaktan zinhar kaçının. Böyle bir şey sahibine fitne olarak yeter. Gözü kalbini gözetleyip durana, kalbi gözünü gözlemeyene ne mutlu! Geçip gidenler ne kadar uzakta kaldı, gelecekler ise ne de yakındır! Dünyaya dalmış kimseye yazıklar olsun! Oysa ölecek ve dünya onu terk edecek. Dünyaya güveniyor, oysa onu aldatıyor. Ona güveniyor, oysa ona tuzak kuruyor. Dünyaya aldananlara yazıklar olsun. Halbuki hoşlanmadıkları ölüm onlara çok çabuk gelecek, arzulamadıkları vaadle karşılaşacaklar, gece gündüz arzulayıp peşinden

koştukları şeyleri terk edecekler. Arzusu dünya, hataları amelleri olanlara yazıklar olsun. Yarın rablerinin huzurunda nasıl da rüsva olacaklar. 

-Allah'ın zikri dışında çok konuşmayın, çünkü yumuşak da olsa kalpleriniz katılaşır. Kasvetli (katı) kalp ise Allah (ﷻ)’tan uzaktır. Fakat sizler bunu bilmiyorsunuz. Köle sahipleri gibi insanların günahlarına bakmayın. Köleler gibi kendi günahlarınıza bakın. 

-İnsanlar iki halde bulunurlar: Ya âfiyettedirler ya da bir musibete müptelâ kılınmışlardır. Afiyette iseniz bu halinize şükredin ve musibete uğramış insanlara merhametle davranın. 

-Yağmur dağın üzerine düştüğünde toprağı yumuşatır. Siz ise nicedir hikmetleri öğreniyorsunuz da kalpleriniz yumuşamıyor. Ne kadar tevazu sahibi olursanız o kadar merhamet olunacaksınız. Ne kadar ekiyorsanız o kadar biçeceksiniz. 

-Kötülük üzere bulunan âlimler kötü yemiş veren ağaca benzerler. Seyredenleri hayran bırakır, ama yemişinden yiyenleri öldürür. Sizlerin sözleri şifadır, hastalığı gideriyor, ancak amelleriniz hastalıktır, şifa ona fayda etmiyor (konuşmalarınızın faydası dokunmuyor). Kötü köleler gibi muallimi ayaklarınız altına aldınız. Ben sizlere Allah adına söylüyorum,

ancak sözlerimden istifade edeceğinizi nasıl ümit edeyim ki? Çünkü

hikmet ağızlarınızdan çıkıyor, fakat kulaklarınıza girmiyor. Oysa iki duyu organı arasında dört parmaklik mesafe var. Kalpleriniz söylediklerinizi bellemiyor. Ne kerem sahibi efendiler var, ne de muttaki köleler."

Meryem oğlu İsâ aleyhisselâm şunu da demiş: "Dünya şeytanın tarlası, sizler de tarlanın bakımını yapan işçilersiniz."

Hz. İsa'ya, "İhtiyacını görmek için bir merkep alsanız" diye teklifte bulunulmuş. O da şu cevabı vermiş: "Ben, Allah katında, zâtından meşgul edecek şeyleri vermeyeceği kadar büyük bir ikrama mazharım." Ahmed b. Hanbel, Zühd, s 55; İbn Ebu Şeybe, Musannef, 13/195