Adetli Kadın Zikir ve Dua Yapabilir Mi

Kadınlar adetli veya lohusa iken dua edebilirler mi? Ne gibi şeyler okuyabilirler?

Kadınlar adet günlerinde veya nifâs (lohusalık) hallerinde iken dua edebilirler; zikir ve dua anlamı taşıyan ayet-i kerimeleri okuyabilirler. Bunun yanında, kelime-i şehadet, kelime-i tevhid, istiğfar, salâvat-ı şerife getirebilirler. Tefsir, hadis ve fıkıh eserlerini okuyup inceleyebilirler (Bkz. İbn Nüceym, el-Bahr, I, 210; Aliyyü’l-kârî, Fethu bâbi’l-‘inâye, I, 142; İbn Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, I, 319-320; Şirbînî, Muğnî’l-muhtâc, I, 120-121, 172).

Kadınların, her ay belirli günlerde bu özel durumlarından ötürü, namaz kılamaz, oruç tutamaz, camiye, mescide giremez, hacda ise Kâbe'yi tavaf edemezler.

Kadınlar şu zikirleri ayet ve Süre dahi olsa dua ve zikir kastı ile yapabilirler:

Ezberden Fatiha, İhlas, Felak ve Nas surelerini zikir maksadıyla, Allah’ı hatırlamak düşüncesiyle okumak caizdir.

Adetliyken Kuran dinlenebilir. Kuranı ellemek ve okumak haramdır fakat dinlemek caizdir.

Her namaz vaktinde abdest alıp yine seccadesini serip üzerine oturarak ‘Tevbe ve İstiğfar’ çekebilir.

El-Hamdü lillahi ala külli halin ve esteğfirullahe min külli zenbin.

Anlamı: “Her hale karşı Allah’a hamd olsun. Bütün günahlara Allah’tan mağfiret dilerim.” diyebilir.

Resulullah (a.s.m.) şöyle buyururlar: “Cünüp ve adetli kadın Kur'an'dan hiçbir şey okuyamaz.”

Yani sırf Kur’ân-ı Kerim okumak niyetiyle bir ayetten daha az bile okuyamaz. Ancak dua, senâ, Allah’a sığınma, zikir veya bir işe başlangıcında yahut öğretmek maksadıyla Kur’ân’dan bazı ayetleri okumak caizdir.

Mâlikî mezhebine göre, hayızlı ve lohusa olan kadının az miktarda Kur’ân okumasında bir mahzur bulunmamaktadır. Bu az miktar da yukarıda adı geçen sureler miktarıdır. Bu meseleye delil olarak; kadınların uzun süre bu halde kalmış olduklarından dolayı istihsânen caiz görmüşlerdir.

Hanbeli ve Hanefi mezhebine göre, Kur’ân-ı Kerimin kelimelerini heceleyerek, harf harf okumak caizdir. Çünkü böyle bir okuyuş “kıraat”e girmemektedir. Yine tilavet olmadan Mushafa bakmayı, sesini çıkarmadan içinden okumasını da caiz kabul etmişlerdir. Çünkü bu durumda da kıraatten (okumaktan) söz edilmez.