İslam’a Bağlılık Cahiliyeden Kesilmekle Olur

 

İslam’a Bağlılık Cahiliyeden Kesilmekle Olur

Sevdiğin Ne Varsa Allah ve Resulü İçin Terk etmek

Kardeşlerim Ashabın Resulullah ve İslam’a olan bağlılıkları, Allah CC. huzurunda oldukları ve gönüllerinde Allah ve Resulünün sevgisine engel olacak ne varsa ondan yüz çevirdiklerini görmemiz bizi şaşırtmasın. Ashabın nefsani arzulardan sıyrılmaları ve İslam’a uygun bir nesil olmalarının yolu, Allah ve Resulüne bağlılık ve sevgilerinden geçmektedir. Allah Resulü’nün Sahabeleri nefsani isteklerinden nasıl sıyrılmışlardı sizce? Savaş meydanlarında Babalarını, evlatlarını, kardeşlerini, Öldüren esir alanlar niçin içlerinde onlara karşı bir sevgi ve acıma taşımıyorlardı. Annelerini, Hanımlarını, kocalarını, hısımlarını, mallarını, ticaretlerini, yuvalarını terk ederek Allah sevgisine, O’nun Peygamber’inin sevgisine, İslam müntesiplerinin sevgisine bağlanmalarına sebep olan neydi acaba? Hz. Muhammed (sav) onlara nasıl ikramda bulundu onlarla nasıl geçindi sizce?

Ebu Ubeyde b. Cerrah’ın, Bedir Savaşında Babasını Öldürmesini  İbn Şevzeb anlatıyor: “Ebû Ubeyde b. Cerrah’ın müşriklerin safında bulunan babası, Bedir savaşında durmadan oğluna saldırıyordu. Fakat Ebû Ubeyde kaçıyordu. Babası saldırılarını sürdürünce dönüp onu öldürdü. Bunun üzerine Allah, Mücadele suresinin 22 ayetini indirdi: 

«Allah’a ve ahiret gününe inanan bir toplumun -babaları, oğulları, kardeşleri, yahut akrabaları da olsa- Allah’a ve Resulüne düşman olanlarla dostluk ettiğini göremezsin. İşte onların kalbine Allah, iman yazmış ve katından bir ruh ile onları desteklemiştir. Onları içlerinden ırmaklar akan cennetlere sokacak, orada ebedî kalacaklardır. Allah onlardan razı olmuş, onlar da Allah’tan hoşnut olmuşlardır. İşte onlar, Allah’ın tarafında olanlardır. İyi bilin ki, kurtuluşa erecekler de sadece Allah’ın tarafında olanlardır.” Mücadele / 22 (Hilye: 1/101, Beyhaki: 9/27, Hakim: 3/265.)

İslam öncesi Cahiliye devrini görmüş olan Malik b. Umeyr (r.a.) anlatıyor: “Bir adam Peygamber Efendimize geldi ve: “ Ya Resulullah, ben  düşmanla karşılaştım, babam da aralarındaydı. Senin hakkında çirkin sözler söylediğini duyunca dayanamadım, mızrağımı saplayıp babamı öldürdüm. Ne buyurursunuz? dedi.

Allah Resulü sustu, hiç bir şey söylemedi. Sonra bir başkası geldi ve: “Ey Allah Resulü, düşmanla savaşırken karşıma babam çıktı, ama ben onu başkası takip etsin diye bıraktım, yönümü değiştirdim, dedi. Peygamberimiz bu zata da bir şey söylemesi.” (Beyhaki: 9/27)

Ebu Hureyre (radıyallahu anh) anlatıyor: “Münafıkların reisi Übeyy oğlu Abdullah bir gün yüksekçe bir binanın gölgesinde otururken Resulullah efendimiz yanından geçti. Abdullah efendimizi kastederek Ebu kebşe’nin oğlu bizi toza toprağa buladı, dedi. Oğlu babasının bu sözlerini duyunca; Ey Allah’ın resulü sana İzzet ve ikramda bulunan Allah’a ant vererek söylüyorum. Eğer istersen hemen onun başını sana getiririm dedi. Resulullah: Hayır onu öldürme. Bilakis babana hürmet et, onunla iyi geçin, duyurdu.” Bezzar: Heysemi: 9/318, Taberani

Eba Huzeyfe’nin babası Bedir savaşında öldürüldü ve Utbe’nin cesedi sürüklenerek çukura atıldı. Babasının böyle olduğunu görünce, rasulallah Huzeyfe’nin üzüldüğünü anladı ve ona ey Eba Huzeyfe gördüklerinden hoşlanmamış gibisin dedi. Huzeyfe ya Allah resulü babam ulu bir adamdı Rabbimin ona İslam’ı nasip etmesini ummuştum kendisini bu durumda görmem beni üzdü dedi. Resulullah Ebu Huzeyfe’ye hayır duada bulundu (ibn Cerir. Hakim 3/ 224) 

Musab Bin umeyr’in öz kardeşi Ebu Aziz Bedir Savaşı’nda alınan esirler arasındaydı Ebu Aziz Kendisi şu şekilde söylüyor beni ensardan bir zat esir almıştı kardeşim Musap yanımdan geçerken beni esile ben zaten onu sıkıca tut çünkü anası zengindir oğlunu kurtarmak için sana iyi fidye verir dedi. Ebu Aziz kardeşim benim hakkımda tavsiyen bu mu olmalıydık idi Musap benim kardeşim O sen değilsin dedi.(İbn İshak Bidaye:3/307)

Ebu Süfyan Hudeybiye Antlaşması’nı uzatabilmek için Medine’de diyalog kurmaya çalışırken Allah resulü ona iltifat etmedi. Bunun üzerine müminlerin annesi olan kızı Ümmü Habibe’nin odasına girdi. Allah Resulü’nün döşeğine oturmak için yeltendiği anda Ümmü Habibe döşeği dürüp kaldırdı. Ebu Süfyan kızım beni mi döşeğe yoksa döşeğimi bana yakıştıramadın dedi. Ümmü Habibe sen döşeğe layık değilsin. Çünkü bu döşek Allah Resulü’nün döşeğidir. Sen ise murdar bir müşriksin. Kızım sen ne kadar kötü olmuşsun!” (Vakıdi, Zeylei, Nasbü’r-Raye: 3/403)

Hz. Ömer (radıyallahu anh) Bedir Savaşı’nda alınan esirler hakkında şu görüşü savunmuştur: “Ya Rasulallah Ben Ebu Bekir’in fikrinde değilim ben derim ki bana falan yakınımın boynunu uçurma mı, Ali’ye (kardeşi) Akil’in, Hamza’ya da falanca kardeşinin boyunlarını vurmalarını emret ki kafalarını kopartalım da Allah gönüllerimizde hiçbir müşrike karşı sevgi beslemediğimizi görsün.” 

İbni Mesud Radıyallahu anh’ın Altın gibi 3 erkek çocuğu vardı ziyarete gelen kişilerin çocuklar dikkatini çekince onlara baktılar. İbni Mesud sanırım böyle çocuklarım var diye bana imreniyorsunuz dedi. Adam ancak böyle çocuklara sahip olduğu için bir insana gıpta edilir dedi. İbni Mesud başına evinin alçak olan tavanına doğru çevirdi ve orada yuva yapmış olan kırlangıcı göstererek vallahi şu kırlangıcın yumurtalarının düşüp kırılmasındansa ellerimi çocuklarımın mezarlarına silmeyi tercih ederim. (Hılye, 1/133)

İslam Bu neslin okunması anlaşılması için gayret sarf etmekle anlaşılır. onların hassasiyetleri ve tercihleri onunla birlikte iken ve sonrası nasıl bir yaşam ve duruş sergiledikleri incelenerek o güzel neslin anlaşılması sağlanırsa o zaman güzel bir kardeş nesil oluşacaktır. Diğer yazımız inş.  Ashabın Resulullah sevgi üzerine olacaktır.