Kalbine Sahip Çık

Kalbine sahip çıkamayan, gördükleri karşısında hemen olumsuz düşünüp zanna kapılan kimseler başarılı olamazlar. 

Sehl bin Abdullah (Rahimehullah) şöyle anlatır: 

Basra’da ekmekçilik yapan meşhur bir veli vardı. Benim arkadaşlarımdan biri ona intisap etmek için onun yanına gitti. Şeyhin ateşin kıvılcımlarından sakındığını görünce içinden: 

“Bu adam veli olsaydı ateş onu yakmazdı.” diye geçirdi. Şeyh ona: 

“Evladım sen beni küçük gördün. Artık benden istifade edemezsin” dedi. 

Adam bana gelerek olanları anlattı ona şöyle dedim:

Kim bir veliyi küçük görürse ondan fayda göremez. Artık onun yanına ihtiramla gir.” 

Adam tekrar şeyhin yanına döndü ve ziyaretiyle istifade etti. Ölünceye dek hiçbir sufiye itiraz etmeme şartıyla tekrar tevbe tazeledi.

Anlaşılan şu ki; şeyhlere hürmetsiz şekilde arkadaşlık edenler onlardan ve bereketlerinden istifade edemezler. Kendilerini zorlasalar bile şeyhlerinin emaresi onlarda görülmez. Bunların fiilleri, iddialarını yalanlar.

Ey Derviş! Şeyhine tam bir sadakatle bağlan, çünkü bunu başarabilen çok az sufi vardır. Çünkü Sıdk, hissedilmeyen, gayp içeren bir yoldur. Bu ancak kalp ile alakalıdır. Kalbini şeyhinin kalbi ile birleştiren, gayp ve sırlar aleminde onunla beraber yürür. Onlarda çok azdır. Bu ancak edep ve itaati sayesinde şeyhinin makamına yaklaşmış mürit için mümkündür.

Kendi nefsini kınayanlardan ol. “Eksiklik Bende” diyenlerden ol. Allah  (CC) Peygamber efendimize (SAV) “Sen dilediğini hidayete erdiremezsin.” Kasas /  56 buyruğunu her zaman hatırlamalısın. Peygamber efendimiz bu halde iken senin şeyhin  ne yapabilir ki? “Allah (CC) emrinde galiptir.” Yusuf /21  O’nun hükmü geçerlidir…