Ebu Ubeyde Bin Cerrah Seriyesi (Sîfülbahr Seriyesi)
Mu'te muharebesinden sonra Kureyşliler, Hudeybiye anlaşmasını kısmen bozmuşlardı. Bunun üzerine müslümanların nazarı, Suriye tarafından Mekke tarafına döndü. Böylece hem Mekkelilere bir gözdağı vermek ve hem de Mekke'nin yolu üzerinde bulunan kabileler arasında da dolaşılarak bunların herhangi bir kımıldanışına meydan vermemek icap ediyordu. Bu seriyeye iki ad verilebilir: " Sîfülbahr Seriyesi" veya "Ebu Ubeyde Bin Cerrah Seriyesi"
Yukarıda zikredilen sebepten dolayı, Resul-i Ekrem (sav), Zatü's-Selâsil seferinden geldikten sonra, Ebu Ubeyde bin Cerrah'ın başkanlığında üç yüz kişilik bir kuvveti Cüheynelilerin deniz kenarında oturan bir kolu üzerine gönderdi. Orduda Ömer bin Hattab, Kays bin Sa'da bin Ubade ve Cabir bin Abdullah (ra) gibi meşhur sahabeler de bulunuyordu. Esasen bu kuvvet, tamamen tecrübeli askerlerden meydana gelmişti. Ancak, ordunun yiyecek maddesi azdı. Sefer de bir hayli uzun sürüyordu. Daha yarı yola gelmeden yiyecek bitti. Kays bin Sa'd, parasını Medine'de vermek üzere beş deve satın alıp kestiği halde bu da kifayet etmedi. Askerler mecburi olarak selem ağacının yaprağını suda ıslatıp yediler.
Deniz kenarına vardıkları zaman hiçbir yiyecekleri kalmamıştı. Sahil kenarında dolaştıkları sırada aşir veya anber balığı denilen büyük bir balığın dalgaların tesiriyle kıyıya düşmüş olduğunu gördüler. Elde olmadan bu balığın etinden 15 gün yediler. Yedikleri balığın etinden bir parça Medine'ye getirdiler. Resul Ekrem aleyhisselatu vesselleme durumu anlatarak ölü balık etinden yenip yenmeyeceğini sordular. O da: "Allah'ın size rızık olarak onu denizden ihraç etmiş, etinden bir miktar yanınızda varsa verin" diyerek, ashabının getirdiği balık etinden bir parça alıp yedi. Böylece zikredilen ölü eti yemek size haram kılındı mealindeki ayeti kerimenin kara hayvanlarına tahsis edilmiş olduğu anlaşıldı. Ayrıca Kur'an-ı kerim'deki "Allah size deniz avını ve onun yemeğini helal kıldı" mealindeki ayeti kerimede geçen avın tefsiri de ortaya çıkmış oldu.
Teknolojinin olmadığı o günlerde insan kuvvet ve kudreti ile yapılan bedeni savaşlarda gıdanın ne kadar önemli bir unsur olduğunu anlamaktayız bu seriyeden ve bu kadar zahmet ve çile ile yapılan savaşlarda Ashab ı Güzin efendilerimizin ne kadar sıkıntı çektiklerini anlamak idrak etmek ve bize bu kadar zahmet ile gelen islam dini için bizimde gayretli ve fedakar olmamız gerekmektedir.Yüreğinize sağlık
YanıtlaSilYorum Gönder
İçinizde olan güzellik her zaman yazılarınıza ve dilinize aşkla dökülsün...