İhlas Üzere Olmak

 

7. Vaaz: İhlas Üzere Olmak

Önce öğren sonra amel et ve her iki halde de ihlas üzere bulun.. Kendi nefsinden de halktan da geç, yalnız Allaha bağlan… 

“Allah de de geç ve sonra onları daldıkları batakta bırak oynayadursunlar…” (En’am suresi: 91.)

Bu yolda, nefsi ve halkı bırakıp Allaha bağlanmakta Hazret-i İbrahim’in dediği gibi de: 

“İşte onlar benim muhakkak düşmanımdır. Fakat âlemlerin Rabbi böyle değil…” (Şuara suresi: 77.)

Evet, halkı zarar ve ziyan içinde gördüğün müddetçe terk et (tâki aynı akıntıya kapılmayasın). Tevhid’in sıhhat derecesine kavuşup kalbinden şirkin (Allah’a eş – ortak koşma) kir ve pası çıktığı zaman halk arasına gir, onlara kaynaş, bilginle onlara faydalı ol, elinden geldiği kadar onları Allah’ın kurtuluş kapısına irşad et..

Havass (İleri kişiler)in ölümü, halktan çekilip onlara karşı ölü gibi davranmakla olur. Diğer bir tabirle onlara karşı irade ve ihtiyatı elden bırakmaktır. İşte kime böylesine bir ölüm gerçekleşirse, artık onun için Rabbi ile beraber ebedi hayat tahakkuk eder. Onun zahiri ölümü ise bir ân duraklamak, bir ân manevi havaya bürünmek, bir ân kaybolmak, bir ân uyumak ve sonra uyanmaktır.

Şimdi sen böyle tatlı bir ölüm istiyorsan elini Hakk’ın eşiğinde bulunan marifet ve yakınlık köküne uzat, tâki rahmet, minnet eli seni tutsun da sonsuz bir hayat kapısını açsın.. Ebedi diriliş işte budur.

Şüphesiz ki kalbin de gıdası vardır. Buna işaretle Hazret-i Peygamber (ﷺ): “Ben Rabbim katında gölgelenip O’nun murakabesi altında bulunuyorum da o, bana yedirip içiriyor. Yani sırrıma manaları, ruhuma ruhaniyetleri yedirir ve beni, bana has gıdayla gıdalandırır.”

Böyle olunca da kişi önce, yani sırrına manaları yedirdikten sonra kalp ve kalıbıyla miraç yapar. Sonra kalıp bundan men’edilir: kendisi halk arasında hazır bulunduğu halde sadece kalp ve sırrıyla yükselir.

İşte ilim, amel ihlas ve talim arasını cem’eden yüce kişiler hakikaten Resulullah’a (ﷺ) varis olmuşlardır.