Kâdiriyye Tarikâtı Hâlisiye Kolu

Sufiyi Allaha götüren yolun Hicri 2. yy’dan itibaren belirginleşen tasavvufi hayatın adıdır. Hicri 4. asırda sistemli bir şekilde menzilleri aşmak ve makamlara yükselmek için metodları belirlenmiş olarak “tarikat” haline gelmiştir. İlk zuhur eden tarikatta “kadiriyye tarikatı”dır. 

 

Bağlı bulunduğu tarikte yetişen bazı büyük Mürşidi Kamiller manevi işaretle tarikatın aslı sabit kalmak şartıyla yeni usuller ortaya koymuştur. Böylelikle tarikatların kolları meydana gelmiştir. Bir tarikatta içtihat yapan mürşid-i Kamile şube kurucusu manasına gelen “Pir” denilmiştir.

 

Halisiye kolu Ziyauddin Abdurrahman Halis Kerküki (K.S.) Hazretleri tarafından kurulmuş ve “Hâlis” ismine izafeten “Hâlisiye” olarak tanınmıştır. Şeyh Abdurrahman hazretleri  kelime lafzı celal zikirlerinin yapılmasında bazı yeni usuller koymuş ve bu  içtihadıyla “Pir” unvanını almıştır. Şeyh Abdurrahman Halis Kerküki hazretleri bu şekilde yeni bir şube olan “Hâlisiye” meydana gelmiş oldu.

 

Abdurrahman Hâlis Tâlebânî’nin (ö. 1858) Sivas’a gönderdiği halifesi Mûr Ali Baba, Dede Avni Osman Baba ve diğer halifeleri vasıtasıyla Hâlisiyye Anadolu ve İstanbul’da yayılmıştır.