Kureyş'in Peygamberimiz Üzerine Fışkı Atmaları

Kureyş'in Peygamberimiz Üzerine Fışkı Atmaları

Abdullah b. Mes'ud (r.a) şöyle demiştir. Bir gün Peygamber (s.a.v.) Kâbe'de namaz kılıyordu. Ebù Cehl, Rebla oğulları Şeybe ile Utbe, Ukbe b. Ebi Muayt, Ümeyye b. Halef ve daha iki kişi Hicr mahallinde oturuyorlardı. Resûlullah secdeye varınca secdesini uzattı. 

Ebû Cehl dedi ki:

Hanginiz filan oğullarının yeni boğazlanan develerinin yanına gider de işkembesini getirir ki içini Muhammed'in üzerine boşaltalım?

En azgınları olan Ukbe b. Ebl Muayt gitti. Pislik dolu işkembeyi getirip secdede bulunan Allah Resûlü'nün iki küreği üzerine bıraktı.

İbn Mes'ûd der ki: Ben de öyle dikiliyordum, konuşamıyordum bile! Karşı koyacak gücüm yoktu ki gideyim de engelleyeyim! Derken Peygamber Efendimizin kızı Fatıma Kureyş'in gülüşmelerini duydu. Hemen geldi, işkembeyi babasının omuzlarından attı. Kureyş'in karşısına geçip kendilerine sövüp saydı. Fatıma'ya hiç karşılık vermediler. Allah Resûlü, secdesini tamamladığında başını kaldırdığı gibi (yine aynı şekilde) başını kaldırdı. Namazını itmam edince üç defa:

- İlahi! Kureyş'i sana havale ediyorum! Utbe'yi, Ukbe'yi. Ebu Cehl'i ve Şeybe'yi sana bırakıyorum! diye dua buyurdu.

Sonra Mescid-i Haram'dan çıktı. Yolda Ebul-Bahteri'ye rastladı. Ebu'l-Bahteri değneğine yaslanmış duruyordu. Peygamber Efendimizi görünce yüzünün hâlini beğenmedi.

Ne oldu sana? dedi.

Allah Resûlü

- Çekil yolumdan! buyurdu.

- Allah biliyor, durumunu haber verinceye kadar çekilmeyeceğim. Sana bir şey olmuş, dedi.

Onun direteceğini gören Allah Resûlü

Ebû Cehl emir verdi, üzerime pislik atıldı, buyurdu,

- Haydi benimle gel.

Birlikte Mescid-i Haràm'a girdiler. Ebu'l-Bahteri, Ebû Cehl'e dönerek:

-Ebu'l-Hakem, senin emrin üzerine mi Muhammed'e pislik atıldı?

- Evet!

Bu cevap üzerine Ebu'l-Bahteri değneğini kaldırdı, Ebu Cehl'in kafasına indirdi. Oradakiler birbirlerine girdi. Ebu Cehl bağırdı:

- Yuh size! Bu davranışınız onun lehine! Muhammed aramıza düşmanlık sokarak kendisini ve arkadaşlarını kurtarmak istiyor, dedi.. (15)

Buhâri'nin rivayetinde şöyle kaydediliyor: ...Bu işi yapınca (yani Ukbe işkembeyi Allah Resûlü'nün sırtına koyunca) gülmeye başladılar. Öyle gülüyorlardı ki düşmemek için birbirlerine yaslanıyorlardı.

İmam Ahmed'in rivayetinde de şöyle zabtedilmiştir: «Abdullah b. Mes'ûd der ki:

- Vallahi (Allah Resûlü'nün isimlerini sayarak Allah'a havale ettiği) o kişilerin hepsi Bedir savaşında öldürüldüler..