Beyazıd-ı Bestami'nin Manevi Halleri

Yahya bin Muaz müşadesini şöyle anlatıyor:

“Beyazıd-ı Bestami yatsı namazından sonra fecrin doğuşuna kadar ayakları üzerine başı öne eğik olarak Ubudiyet makamında duruyordu. Seher vakti secdeye vardı. Sonra başını kaldırdı. Allahu Teala'ya şöyle niyazda bulundu: “ Allah'ım! Bir kavim Senden dilediler. Su üzerinde ve havada yürümeyi verdin. Buna razı oldular. Ben bundan Sana sığınırım. Bir kavim Senden az bir zaman içinde çok büyük mesafelerin aşılmasını (tayyi mekânı) istediler sen de verdin, razı oldular. Ben bundan da Sana sığınırım. Ve bir kavim yerin hazinelerini istediler, verdin. Ben yine Sana sığınırım. Bir kavim Hızır'ı istediler verdin" diyerek evliyanın kerametlerinden yirmi sekiz tane kadarını saydı. 

Sonra döndü beni gördü:

- Yahya! Deyince:

- Buyurun! Dedim.

- Ne zamandan beri buradasın? Dedi.

- Biraz evvel geldim, dedim. Sustu.

- Bir şey söylemez misiniz? Dedim.

- Sana yarayacak bir şey söyleyeyim, dedi ve şunları anlattı: "Allah-u Teâlâ beni rüya âleminde melekût içinde dolaştırdı. Yerin tabakalarını ve bunların altını gösterdi. Sonra beni yüksek âleme geçirdi ve gökleri gezdirdi. Cennetlerde olanı arşa kadar gösterdi. Sonra beni huzurunda durdurdu. Aşağı ve yukarı âlemlerde ne gördün ise söyle bunları sana bağışlayayım! Dedi.

- Senden ne dileyeyim Ya Rabbi! Dedim.

- Sen benim hakikatli kulumsun, sıdk ile bana kulluk edersin! Buyurdu.