Namazın sünnetleri

Namazın sünnetleri

Sünnetler iki kısımdır. Ya namazın içindekiler, yahut misvak kullanmak gibi dışındaki sünnetlerdir.  Namazın sünnetleri, yapıldığı Namazın sünnetleri, yapıldığı zaman sevap kazanılıp, terk edilince azap gerekmeyen kavil (söz) ve fillerdir. Bu sünnetlerin terkinden ötürü belki itab, sitem alma ve kötülenme söz konusu olur. Sünnetler terk edilince, sehiv secdesi ile tamamlanmazlar. Bilerek terk edilecek olsalar namaz bundan ötürü batıl olmaz.

Hanefilerin zikrettiğine göre, sünnet, Hz. Peygamber (a.s.)'in devamlı olarak yaptığı ve özürsüz olarak hiç terk etmediği işlerdir. Sübhaneke duasını okumak, eûzü çekmek, rükû ve secde tekbirlerini almak gibi. 

Hanefîlere göre, namazın sünnetleri ve âdabi vardır.

Âdab, Hz. Peygamber (a.s.)'in bir, yahut iki kere yaptığı ve üzerine devam etmediği işlerdir. Meselâ, rükûda ve secdede tesbihleri üçten fazla yapmak, sünnet olan okuyuş miktarından fazla okumak gibi. Bu gibi âdab, sünnetleri tamamlamak için meşru kılınmıştır.

Hanefîlere göre, sünnet yahut edep, vacipten daha aşağı derecededir. Çünkü namazda vacip olan husus, onsuz namazın caiz olmadığı fiildir. Böyle bir şeyi terk etmekten ötürü sehiv secdesi yapmak gerekir. Hanefîler namazlar için 51 sünnet, yedi adap zikretmişlerdir.