Habeşistan’a Hicret

 

Habeşistan’a hicret

Hz Muhammed (sav) aleni olarak halkı İslam dinine davet ettikçe, Müslümanların gördükleri eziyetler şiddetlenmiş, onlardan bir kısmını himaye edenler olmuşsa da bir kısmı korunmasız kalmıştır. Mekke’de adeta oturulamaz bir duruma gelinmişti. Korumasız kalanların ibadet hürriyetini elde edemedikleri için bir ümit ışığı doğdu ve Hz. Peygamber Efendimiz adil bir hükümdarın yönettiği Habeşistan’a hicret izni verdi. İlk kafile burada üç ay kadar kaldılar. 

 

Hz Peygamber (Sav)’e peygamberlik gelişinin yedinci yılında Mekke müşrikleri abluka başlatmıştı. Habeşistan’a hicret bundan tam iki yıl önce başladı. O zaman Hz. Ömer ve Hz. Hamza daha iman etmemişlerdi. 

Hz Ömer ve Hz Hamza’nın daha yeni Müslüman olmalarıyla birlikte Mekke’de ortaya çıkan  yeni durum Kureyş’i yeniden düşünceye ve yeni tuzaklara yöneltti. Müslümanlara uyguladıkları ekonomik abluka bu tuzaklardan bir tanesiydi. Kafirler her vesileyle Müslümanlar üzerinde değişik eziyet metotları uyguluyorlardı.

Habeşistan’a İlk Hicret

Habeşistan’a İlk hicret Resulullah sallallahu aleyhi ve sellemin gelişinden sonraki beşinci senesinde olmuştu. Bu İlk hicrette kafile de 12 erkek ve 14 kadın Habeşistan’a sığınmıştır. Bunlardan bazıları necm suresinin okunması sırasında müşriklerin secde ettiği haberi üzerine tekrar Mekke’ye geri döndüler. Ancak orada durumun daha da şiddetlenmiş olduğunu görünce her biri bir müddet eman alarak Mekkede bir müddet kaldılar. 

Habeşistan’a İkinci Hicret

Habeşistan’a ikinci kez hicret ise bi’setin altıncı yılında yapıldı. Birinci hicret esnasında Habeşistan kralı Necaşi’nin ilk müslümanları iyi karşılaması onları teselli etmesi Mekke’de bulunan diğer müslümanlara anlatılınca eza görenlerde Habeşistan’a hicret etmek istediler. İkinci hicrette gruplar halinde 82 veya 83 erkek ile 19 veya 21 kadından müteşekkil müslümanlar kafile halinde Habeşistan’a gitti.

Mekke müşrikleri Müslümanların Habeşistan’a göç etmelerine kuşkulandılar. İslam’ın yayılmasından dolayı endişeye kapıldılar. Muhacirleri Necaşi’den istemeye karar verirler. Amr İbn’l As ve Abdullah bin Ebi Rebia’dan oluşan iki kişilik bir elçi heyetini Habeşistan’a gönderdiler. Gelen heyet gerek hükümdara gerekse kendilerine hükümdar yanında yardımcı olsun diye Necaşi’nin yakınlarına ve din adamlarına hediyeler getirdiler. Onlardan yardımlarını esirgememelerini istediler.

Kureyş heyeti hediyelerini vererek Necaşi’nin huzurunda niyetlerini açıkladılar. Necaşi her iki tarafı da bir araya getirerek konuşturdu. Müslümanların kafile başkanı Caferi Tayyar durumu arzederek, Kureyş’in kendilerine yaptıkları zulüm ve işkenceleri anlattıktan sonra, Necaşi’nin arzusu üzerine sözlerinin sonunda bir miktar Kur’an okudu. Necaşi Hıristiyan olduğu için ilahi hitabı anlıyordu. Neticede Kureyşin elçilerini, “peygamberlerini yalanlayan kavmin hediyesi bana lazım değildir.” diyerek, Amr İbnul As ile Abdullah bin Ebi Rebia’yı geri çevirdi. Orada kalan Müslümanlara gayet güzel bir muamelede bulunuldu.

Habeşistan’a ikinci defa hicret eden Müslümanların bir kısmı da daha sonra Hz. Peygamberin Medine’ye hicretini duyunca oraya gittiler. Bir kısmı da hicretten sonra Hudeybiye antlaşması esnasında geldiler. Diğer bir kısmı ise ki bunlar son kafile idiler Hayber fethi esnasında geri dönerek Medine’ye geldiler. Böylece Habeşistan'da vefat edenler den başka hiçbir muhacir kalmadı.