Putlara Tapmak  

Hz. Nuh (as) ile Hz. İbrahim (as)’in Dicle ile Fırat arasındaki bölgeye gönderildikleri ve onların gönderildikleri dönemde puta tapıcılığın yaygın olduğunu bilinmektedir.

Allahu Teala Hz. İbrahim (as)’in dili üzere putlar hakkında şöyle buyurmuştur; Rabbim! O putlar çok insanları saptırdı..” İbrahim 36

Yukarıdaki ayette geçen Hz. İbrahim (As)’in sözü, putlar sebebiyle sapan insanların çokluğuna işaret etmektedir. Oysa insan, aklın ve naklin eriştiği şeylerden uzaklaşırsa, kendi hayalleri içinde tıkanır kalır. İnsanoğlu ne zaman aklın ve naklin hükümlerinden uzaklaşmış ise, hayalleri onu benzetme yapmaya, simgesel cisim üretmeye ve şirke götürmüştür. Bundan ötürü puta tapıcılık semavi dinlere mensup insanların çoğuna, hatta bu dinlere mensup olmayanlara da musallat olmuştur.

İslam dininin bir çok naslarında Müslümanı namazda ve diğer ibadetlerde Allah’ı tespihe teşvik etmesinin sebebi de budur. Çünkü insan kalbinin devamlı olarak Allah’ı tenzih etmek suretiyle manevi beslenmeye ihtiyacı vardır. Bundan dolayı İslam dininin tasvire karşı özel bir tutumu vardır.

Puta tapıcılık, tarihte daha çok Mezopotamya bölgesinde hakim olmuştur. Puta tapıcılık ve insanı tanrılaştırma, eski Mısır dinlerine de hakimdir. Eski Dünya’nın büyük bir kısmına hakim olan Roma dini de putçu bir din olmuştu. Yine Makedonyalı İskender yönetiminde Eski Dünya’nın büyük bir bölümüne hakim olan Yunanlılar da puta tapıcılardı.

Semavi dinler Afrika’ya girmeseydi, orası da puta tapıcılığın merkezi idi. Puta tapıcılık, Hz. İsa (as)’nın tanrılaştırılmasına ilaveten, hıristiyanlığa birçok şekilde girmiştir: İkonlar şeklinde, heykeller ve resimler karşısında değişik tapınmalar sergileme şeklinde, haça tapma şeklinde… Bundan dolayı bir Müslümanın putçuluk belirtisi olan her şeyden sakınması gerekir.  Heykellerden ve onları eve  ve hayatlarının her alanına sokmaktan sakınmaları gerekir.  Allah şöyle buyuruyor: “Onun benzeri hiçbir şey yoktur.” şuara-111