Huzur

 

Huzur Ne Demektir

Huzur, terminolojide genelde iki şekilde anlaşılmıştır. Birincisi, kulun kalbini Allah’ın zikrinin tamamen kaplaması sonucu kulun kendisini Hakk’ın huzurunda, O’nunla beraber hissetmesidir. Bu manada huzur, kesintisiz olarak O’nun tarafından görülüyor, işitiliyor, kontrol ediliyor ve kaydediliyor olma şuurudur.
Diğeri ise kulun, gaybet hâlinden çıkmasıdır. Yukarıda değinildiği üzere, maddî âlemden geçici olarak âdeta kopan kul, bu âleme ait his, şuur ve idrake tekrar açıldığında gaybetten çıkıp huzura gelmiş, insanların arasına dönmüş olur. Kuşeyri 

Kulun gözüyle Hak Teala’yı açıkça görememesi; fakat yakin berraklığı (safiyet) sebebiyle kalben kendisiyle beraber olmasıdır. Her ne kadar o, kuldan gaib olsa da kulun kendisini O’nun huzurunda hissetmesidir. Nitekim bir şair şöyle demiştir. Efendim benden gaib olsan da yanımda (hazır) gibisin. Nuri der ki:

Ben gaybete erince o zahir olur. O zahir olunca ben gaybete ererim. Serrac, Luma

Huzur: Kulun, bir şeyin farkında, yanında olması, ondan habersiz olmamasıdır.

Huzur ikiye ayrılır:

1. Hak ile huzur Halktan kaybolup Hak ile hazır olmaktır. Hakk’ın zikri kalbi istila etmekle kul, kalbiyle Hakk’ın önünde olur. Kişi halktan kaybolması ölçüsünde Hakk’ın huzurunda bulunur. Halktan tamamen kaybolursa, huzuru da o ölçüde tam olur. Huzur, önce gafletin atılmasıyla başlar. Allah’ı sürekli anma, O’nu gönülde tutma devam ederse huzurunda mükaşefe olur. Allah ona, derece ve kabiliyetine göre bazı gerçekleri açıp gösterir.
2. Halk ile huzur: Kulun, gaybetten duyularına, nefsinin ve halkın ahvâlini bilmeğe dönmesidir. Gaybetten, beşeriyet bilincine dönmeye “halk ile huzur” denilir. 

Gaybet halleri değişiktir. Kiminin gaybi fazla sürmez, kiminin sürer. Rivayete göre Zu’n-Nun el-Misri, müridlerinden birini Ebû Yezid’e göndermiş ki onun halini öğrensin. Gelen adam, Ebû Yezid’in evini sormuş, bulmuş ve içeri girmiş. Ebû Yezid ona:
– Ne istiyorsun? demiş.
Adam:
-Ebû Yezid’i istiyorum, demiş.
-Ebû Yezid kimdir, Ebû Yezid nerede? Ben de Ebû Yezid’i arıyorum, demiş. Adam çıkmış, “Bu delidir” demiş. Zü’n-nün’a gelip gördüğünü anlatmış. Zu’n-nun ağlayıp:
– Kardeşim Ebu Yezid, Allah’a gidenlerin arasına katılıp gitti! demiş!. Er-Risale, 38