Mürid Cedel ve Münakaşadan Kaçınmalıdır

 

Mürid Cedel ve Münakaşadan Kaçınmalıdır

Şeriat konusunda olsun, hakikatle alakalı konularda olsun veya başkasının amelini ıslah hususunda olsun, mürid kardeşim hiç kimseyle mücadeleye, tartışmaya veya yarışmaya (a’şık atmaya) girmemelidir.

Bunlar kemale ermiş olan şeyhlerin vazifeleri dir. Mürid bunlarla uğraşır ise seyri sulukten geri kalır ve onda riyaset ve ucub oluşur Allah muhafaza habersizce helak oluverir. Oysa ki müridin asıl vazifesi ilerleme yolunda bıkmadan gece gündüz çalışmaktır (amel etmektir). 

Cidal tabiatli (mücadeleci, inatçı) insanlar olduğu gibi, onların ıslahını becerebilen insanlar da vardır.

İbrahim Düsûki (Rahimehullah) derdi ki: Sadık müridin şartlarından birisi de; nefsinin hoşuna giden her şeyden soyutlanmasıdır. Mal, şan, salih bilinmek vs. gibi nefsin hoşuna giden şeylere iltifat etmemek, gizliliği ve düşük bilinmesi ile sevinmektir. Sadıkların hali budur. Kurtuluş ve başarı; ancak nefsinin hoşuna giden şeyleri terk etmede, eziyete iyilik ile mukabele etmede ve kötülüğe tahammül etmekte dir.

Yine derdi ki: Sadık müridin şartlarından biri de; çirkin bir fiili olmaması, bu kavmin (sufilerin) yolundan onu hiç bir şey çevirememesi, kılıç ve Bölünse bile onu geri döndürememesidir.

Yine denilir ki: Mürid olmanın şartı; değil haksız yere, helal dahi olsa kimseden davacı olmaması, bu zamanın değişime uğramış gençleri ve yabancı kadınlarla arasında bir muhabbet veya bağ kurmaması gerekir. Onların ıslahı şeyhlerin alimlerin ve bu yolda ehil olanların işidir.

Mürid bedenen ve kalben çalışkan olmalıdır. Tarikatın ahlakıyla ahlaklansa bile şeyhi izin verinceye dek tarikat hakkında şa’şa’lı konuşmamalıdır. Çoğu zamane müritleri kitaplardan okuduğu veya şeyhlerden işittiği sözlerle tarikattan bahsederler. İşitenler de onları bu kavimden zanneder… 

İmam şarani eserinden istifade edilerek yazılmıştır.