Dünya İçin Nasihat

 

Bismillahirrahmanirrahim

Dünya:

“Dünya kısa süre sonra kapanacak olan bir çarşıya benzer. Halkı görme kapılarını kapatın. İçerisinden Hakk’ın görüldüğü kapıları açın. Kalp, safa ve temizlik ve sır da, Hakk’a kurbiyet halinde iken, gerek sadece size ait olan, gerekse Hakkın herkes için takdir ettiği rızıkları kazanmak için kazanç ve sebep kapılarını kapatın. Kazanç başkaları için, fayda başkaları için ve tahsil başkaları için olsun. Cenabı Hakkın size tahsis etmiş olduğu lütuf ve ihsanları talep edin. Bedenleriniz dünya ile birlikte iken kalpleriniz ahiret ve sırlarınız da Mevla ile birlikte olsun. Mevla, sizin ne istediğinizi bilir.

Sufiler peygamberlerin bedelleridir.

(Abdal) Onların size emrettiği şeyleri kabul edin. Zira onlar Allah’ın ve peygamberinin emri ile sizden bir şeyler yapmanızı isterler veya yine onların nehyetmesi, yasaklaması ile bir şeyleri yapmamanızı size emrederler. Onlar ancak konuşturuldukları zaman konuşurlar. Aldıklarını verirler. Onlar nefsaniyetlerinden ve kendiliklerinden hareket etmezler. Allah Teala dininde nefislerini, heva ve heveslerini ortak yapmazlar. Gerek sözlerinizde gerekse fiillerinizde Hz. Peygamber’e tabi olun. Cenabı Hakkın şu sözünü iyi dinleyin: ”Resul size neyi veriyorsa onu alın, neyi yasaklıyorsa ondan da kaçının.” Haşr 7

Onlar “Resul”e tabi oldular, resul de onları Cenabı hakka götürdü. Onlar resule yakınlaştılar, resul de onları Hakka yakınlaştırdı. Halktan ayrı olarak resul onlara yeni lakaplar, yeni elbiseler, yeni evler yurtlar ihdas etti.

Ey münafıklar!

Sizler din ile uğraşabileceğinizi ve din işinin başıboş kalacağını zannettiniz. Ne size, ne şeytanlarınıza, ne kötü yandaşlarınıza hiçbir keramet ve ikram yoktur.

Allah’ım beni ve onları affet. Nifak zilletinden, şirk bağından koru.

Allah’a kulluk edin. Helal kazanmak suretiyle ona kulluk etmek için onun yardımını talep edin. O, helal lokma yiyen, itaatkar ve Mümin kulunu sever. O; yeyip de amel eden kullarını sever. Yiyen ama amel etmeyen kuluna buğuz eder, onu sevmez. Kendi kazancından yiyen kullarını sever. Nifak çıkararak ve halka dayanarak yiyen kimselere ise buğuz eder. Kendisinin birliğine inananı sever. Kendisine şirk koşana ise buğuz eder. Kendisine teslim olanı sever. Kendisiyle çekişene ise buğuz eder. Muvafakat ve teslimiyet muhabbetin şartlarındandır. Muhalefet ve aykırılık  ise düşmanlığın icaplarındandır. Rabbinize teslim olun. Onun dünyadaki ve ahiretteki takdirine ve tedbirine razı olsun.”

“Ben bela ve sıkıntıya uğrayıp da, Cenabı Hak’tan onlardan beni kurtarmasını talep ettiğim hiçbir bela ve musibet yoktur ki, onlara ilaveten bana yeni bela ve musibetler gelmemiş olsun. Buna şaşırıp kalmışımdır hep. Daima bana şöyle hitap edilirdi:   ”Sen bu işe başlarken halinin teslim olduğunu bize söylememiş miydin?” Edep susar ve beklerdim.”

“Yazıklar olsun sana!

Muhabbetullah iddiasındasın fakat başkasına muhabbetin var. Allah Teala sabır ve berraklıktır, diğerleri ise bulanıklıktır. Kalbinin temizliği Hak’tan başkasının muhabbeti ile bulanırsa sen de bulanırsın. O zaman Cenabı Hak, halil İbrahim (as)’a  ve Eyüp (as)’a yaptığı muameleyi sana da yapar. Her iki peygamber de oğullarına gönülden muhabbetle meyledince, her ikisi de oğlu ile ibtilaya ve imtihana uğradı.

Hz. Peygamber ve torunları olan Hz. Hasan ve Hz. Hüseyine meyledince, Cebrail geldi ve ona: “Bunları seviyor musun? dedi. O da: “Evet” dedi. Bunun üzerine Cebrail şöyle dedi: ”Onlardan biri zehirlenecek biride öldürülecek!” Hz. Peygamber’in gönlünden olanların aşırı muhabbeti çıktı. Hz. Peygamber gönlünü yalnızca Mevlası için ayırdı. Torunları hakkındaki sevinç hüzne dönüştü. Cenabı Hak peygamberlerinin, velilerinin ve salih kullarının kalplerine karşı kıskançtır.

Ey nifak ve bozgunculuğu ile dünya peşinde koşan!

Ellerini aç, orada bir şey görüyor musun? Yazık sana! Kazanmayı terk ettin, oturdun, ellerinle insanların mallarını yiyorsun. Kazanmak, peygamberlerin hepsinin de sanatıdır. Onlardan hiçbirisi yoktur ki, elinde bir sanatı olmasın. Ey dünya şarabı ve şehvetleri ile sarhoş olmuş! Yakında kabrinde ayılırsın!”

Kaynak: Nehru'l Kadiriyye ve Behçetül Esrar